Dantza mota:
Lenguai Eszeniko Berriak
Erakusketa lekua: Aretoa
Iraupena: 60 minutu
Estreinaldiaren data: 2020
Argazkia Alípio Padilha. Temps d'Images. Lisboa, 2019PSYCHO ia berdinak diren bi sekuentzia zinematografikori buruzko pieza bat da (Alfred Hitchcocken "Psycho" filma eta Gus Van Sant zuzendariak 1998an eginiko remake homonimoa). Zer agertzen da bi gauza desberdin, baina ia berdinak direnak, aldi berean ikusten direnean?
PSYCHO, bi irudiren anatomiari eta horiei “tripak ateratzeari” buruzko pieza bat da. PSYCHO, gorputz bakoitzaren denbora luzatzeko eta euren pisua nabarmen uzteko modu bat da. PSYCHO, denbora geldiaraztea eta barruan gertatzen denaren une eta xehetasunak zorrotz behatzea da. PSYCHO ispilu joko bat da. PSYCHO bikoitzei buruz da. PSYCHO bere originala baino kopia bat da. PSYCHO remake bat baino askoz gehiago da. PSYCHO odol tanta bat da, odol putzu baten gainean erortzen. PSYCHO lerro berde eta gris horizontalak dira. PSYCHOk hirugarren gizonarekin du zerikusia. PSYCHO hirugarren gorputz bat da.
PSYCHO Asleep Images ikerketa-proiektuaren parte da, eta horren parte da Make It, Don 't Fake It (2019) pieza ere, honako galdera hau aireratzen duena:
Pertsona batek eduki zinematografikoak gorde, izan, irudikatu eta erreproduzitu ditzake?
Argazkia Alípio Padilha. Temps d'Images. Lisboa, 2019
Argazkia Alípio Padilha. Temps d'Images. Lisboa, 2019Ángela Millano (Gasteiz, 1987). Filosofian lizentziatu zen, Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean. Dantza garaikideko prestakuntza profesionala jaso zuen RPCD Mariemma kontserbatorioan, eta Praktika Eszenikoko eta Kultura Bisualeko Masterra egin zuen Alcaláko Unibertsitatean eta Reina Sofía museoan, La Casa Encendida eta Matadero Madrid zentroen lankidetzarekin.
Haren solo lanak dira Hogar(2017) eta Nunca llevo falda porque no sé cruzar las piernas (2016). Proiektu hauen asmoa galdera honi erantzutea da: nola ulertzen, katalogatzen, erabiltzen eta arautzen ditugu gorputzak (giza gorputzak) gure gizartean? Horretarako, ordea, bi ikuspuntu desberdin lantzen ditu: batetik, heriotza eta bizitza continuum gisa ulertzearen beharra, eta, bestetik, sexuari eta generoari buruz ezarrita dauden ideiek eta arauek sorrarazten duten amorrua. Eusko Jaurlaritzak sorkuntza koreografikorako 2016an eta 2015ean emandako laguntzari esker gauzatu dira lanok, baita hauek emandako babesari esker ere, besteak beste: Instituto Cervantes (Berlin), La Casa Encendida, Sala Pradillo, Dock 11 Berlin, Leal Lav, Histeria Kolektiboa eta Baratza Aretoa.
2017az geroztik, Asleep Images proiektuan egiten du lan Julián Pacomiorekin batera. Proiektu honetatik bi lan eszenikoak sortu dira: Make It Don’t Fake It (2018) eta PSYCHO (2019). 2018an parte hartzen du Pablo Fidalgoren Anarquismos (por el medio de la habitación corre un rio más claro) BAD festibalean estreinatutakoa eta gerostik hainbat lekutan dantzatutakoa. 2019An, Eusko Jaurlaritza sorkuntza koreografikorako laguntzari esker, bakarkako lan berri bat hasten du, TOMMY izenekoa. Horrez gain, Alexandra Pirici (Agregatua), Johanna Bruckner (Total Algorithms of Partiality), Isabelle Schad (Collective Jumps and Pieces and Elements), Matias Daporta (The Audience is Betatester), Hanna Kritten Tangsoo (Baby dont Hurt me) eta Idoia Zabaletarekin (Gezurraren ibilbidea) egin du lan, besteak beste.
ANGELA MILLANO
ANGELA MILLANO
